Zapalenie pęcherza moczowego jest to stan zapalny wywoływany przez obecność mikroorganizmów w pęcherzu moczowym. W realiach fizjologicznych mocz znajdujący się w pęcherzu moczowym jest dobry. W tym obrębie cewki moczowej znajdują się zwykle bakterie, natomiast zwłaszcza nie powodują one zainfekowania.
Zapalenie dróg moczowych – zachorowania na zapalenie pęcherza moczowego
Zwłaszcza na zapalenie pęcherza moczowego cierpią dzieci, osoby w wieku podeszłym oraz aktywne seksualnie kobiety. Zasadniczo dostrzega się trzy szczyty zachorowań. Ważny jest w wieku niemowlęcym i u małych dzieci. Odmienny – u kobiet w okresie ciąży i połogu, co jest zwłaszcza spowodowane zmianami hormonalnymi oraz wahaniami pH moczu. Trzeci jest u mężczyzn i jest zwłaszcza wywołany przez nadmiar gruczołu krokowego. System odpornościowy człowieka stanowi faktyczną granicę zabezpieczającą przed zarażeniem, hamując namnażanie się bakterii w ciągu moczowym. Mechanizmy immunologiczne to m.in.: właśnie małe pH moczu, obecność pewnych związków wyściełających błonę śluzową dróg moczowych, oddawanie do moczu przeciwciał odpornościowych, odpowiedni mechanizm opróżniania pęcherza. Wszystkie stany wpływające na ograniczenie odporności organizmu ułatwiają równolegle zainfekowanie. Pośród młodych dziewczyn, do ok. 40-tego roku życia pojawia się śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego.
Zapalenie dróg moczowych – leczenie
Przy dobrym leczeniu zapalenia dróg moczowych objawy znikają w ciągu kilku dni. W przypadku bezobjawowego bakteriomoczu zainfekowanie zwłaszcza ulega instynktownie, a przy współistnieniu chorób układu moczowego lub innych schorzeń może wejść do rozkwitu objawów charakterystycznych. Należy podkreślić, że w przypadku bezobjawowego bakteriomoczu u kobiet w ciąży, dzieci i osób wykazujących przeszkodę w odpływie moczu bezwzględnie potrzebne jest wykonywanie leczenia.
Zasadniczo, funkcjonowanie w stanie zapalnym dróg moczowych polega na działaniu przyczynowym, polegającym na usunięciu trudności w odpływie moczu lub usunięciu i leczeniu elementów wspierających zainfekowanie. W różnych przypadkach funkcjonowanie polega na leczeniu objawowym. Sugeruje się: leżenie, stosowanie co najmniej 2 litrów płynów na dzień, systematyczne wypróżnianie pęcherza, zachowywanie właściwej czystości intymnej, unikanie zaparć oraz odstawienie środków znieczulających uszkadzających nerki. W przypadku zapalenia dróg moczowych niepowikłanych, tzn. istniejącego u osób bez elementów predysponujących, funkcjonowanie polega na dostarczeniu antybiotyków, szczególnie z grupy cefalosporyn, bez potrzeby robienia antybiogramu. Za pozytywne efekty medyczne znajduje się ustąpienie dokuczliwości bólowych oraz ciepłoty w ciągu 24 godzin. Po zakończeniu leczenia sugeruje się wykonanie próbnego badana ogólnego moczu. W przypadku zapalenia dróg moczowych powikłanych u osób, u których występują elementy predysponujące, leczenie polega na dostarczeniu antybiotyków po poprzednim wykonaniu posiewu moczu oraz antybiogramu pokazującego, na jaki środek dana bakteria jest podatna.